İnceleme
( Kullanıcı Oyu)Yeryüzündeki tüm canlılar için epey hayati bir kıymete sahip olan Güneş, ya bir sabah doğmasaydı neler olurdu hiç düşündünüz mü?
10 dakika, 1 gün, 1 ay ya da 1 yıl boyunca yeryüzünde Güneş’in varlığı silindiğinde insanları, canlıları, tüm organizmaları nasıl bi hayat beklerdi, ya da yaşamımıza devam edebilir miydik? Bu noktada bilime dayalı tüm mümkün karşılıklara bakalım.
Işığın Güneş’ten Dünya’ya seyahati sadece 8 dakika sürer ve bu, Güneş’teki kayıp protonların ve parçacıkların Dünya’ya gerçek ilerlediği manasına gelir.
İster gece yarısınının en karanlık saatlerinde olsun ister Güneşli bir öğlen vakti, Güneş ortadan kaybolur kaybolmaz 8-9 dakika içerisinde gözle görülür bir halde fark edebileceğimiz bir karanlık, tüm yeryüzüne hakim olur ve bu noktada birtakım değişimler meydana gelir.
Net bir görüşe muhtaçlık duyan uçaklar ve gemiler görüşünü kaybeder, yapay ışığın o an için olmadığı çok sayıda oda, bina ve bölge büsbütün karanlığa gömülür. Bu durumda saat dilimi, varlığını sürdürse de tüm Dünya daimi olarak geceyi yaşamaya başlar.
Gökyüzüne baktığımızda tıpkı siyah bir damla üzere tüm yıldızları bariz bir biçimde görmemiz mümkün olur. Bunun sebebi ise Güneş’in sağladığı ışık kaynağının yok oluşu.
Bunun yanında Ay’ın varlığından hiçbir formda emin olamayız zira Güneş’in kaybolmasıyla Ay’ın yansıtabileceği rastgele bir ışık yoktur. Güneş’in varlığını yitirmesinden yaklaşık 8-9 dakika sonra yer çekimi büsbütün durur; Dünya, Güneş’in etrafında dönmeyi bırakır ve bunun yerine uzayda düz bir çizgide hareket etmeye başlar.
Karanlığın üzerimizi örtecek saldırısı başlamadan çok kısa bir mühlet evvel, Dünya’nın etrafındaki manyetik alanda meydana gelen değişiklikler ve iyonosferdeki kaos sebebiyle parlak kuzey ışıkları belirir.
Güneş’in kayboluşunun 10. dakikasından itibaren, yıldızlar tek ışık kaynağımız olarak kalmıştır ve geriye kalan bu parlak cisimler, Dünya’ya çok az bir ölçüde ışık sağlayabilir. Bu sebeple etrafımızda olup bitenleri görebilmek ve hayatımıza devam edebilmek için çok daha fazla yapay ışık kaynaklarına bel bağlamak zorunda kalırız.
Bu dakikalarda Güneş görmemenin en tehlikeli boyutları, basamaklı bir biçimde gün yüzüne çıkmaya başlar ve fotosentez büsbütün durur.
Fotosentezin devam edememesi, bitkilerin ve kimi bakterilerin artık oksijen üretemeyeceği anlamına gelir ve Dünya’da varlığını sürdüren her canlının ömrü büyük bir tehdit altına girer.
Güneş’in cihandan büsbütün yok oluşunun 1. saatinde sıcaklık her yerde birkaç derece düşmeye başlayıp, Dünya yüzeyi yavaş yavaş soğumaya başlar lakin Dünya, kendi içindeki erimiş çekirdeği sayesinde ısınmaya devam eder.
Peki 24 saat geçer ve Güneş hala belirmezse bizi daha fazla neler bekliyor olabilir?
1 günün akabinde Dünya üzerindeki sıcaklık ortalama 5-7 derece düşme eğilimi gösterir ve birtakım bitki ve mikroorganizmalar hayata tutunmak için muhtaçlık duydukları en temel hususun yoksunluğu sebebiyle ölmeye başlar. Okyanus canlılarının ise habitatları karanlık ve soğuk olduğundan bir kısmı neredeyse hiçbir değişiklik hissetmez.
Bu mühlet 1 haftaya yaklaştığında, Dünya çapında ortalama sıcaklık -17 dereceye düşer.
Tektonik fayların olduğu kimi bölgelerde hava hâlâ ılımanlığını korurken; otçul olan ve yaşamak için belli sıcaklık düzeylerine muhtaçlık duyan hayvanlar, büsbütün ömrünü yitirir. Sığ sularda yaşayan canlılar da çok soğuk sebebiyle hayatını kaybetmeye başlar.
1 ayın sonunda sıcaklık düşüşleri devam eder ve neredeyse Dünya’nın tüm yüzeyi buzla kaplanır.
Ortalama sıcaklık -30 derecedeyken tüm bitki örtüsü ve siyonobakteriler, birtakım özel cinsler hariç ömrünü yitirir. Örneğin her daim yeşil kalan kozalaklı ağaçlar hayata tutunmaya devam etseler de Güneş olmadığı için artık oksijen üretemezler.
Bazı bakteriler standart hayatını sürdürmeye devam eder ve Dünya üzerinde ömür, jeotermal kaynaklardan ve yer altı sularından beslenir. Okyanusta ömrünü yitiren canlıların sayısı ise giderek artar.
1 yıl sonra ise Dünya’nın yüzeyi ve okyanuslar kalın bir buz katmanıyla kaplanır. Bu noktada hava sıcaklığının -40 dereceye ulaşması mümkündür ve hayat sırf okyanusların altında devam eder.
Prof. David Stevenson’a nazaran yeryüzünün sıcaklığı -160 dereceye varana kadar Dünya, binlerce yıl daha soğumaya devam edecek ve bu noktada Dünya üzerinde bir ömür sürmek sözün tam manasıyla imkansız olacak.
